Kara umowna w wysokości 210 proc. czynszu jest za wysoka

W wyroku z dnia 25 listopada 2016 roku (sygn. Akt V CSK 123/16) Sąd Najwyższy przesądził, że wynajmujący nie powinien nałożyć na najemcę kary umownej, wynoszącej 210 proc. miesięcznego czynszu, gdyż jest to kara rażąco wygórowana w rozumieniu art. 484 § 2 k.c.

Omawiany wyrok zapadł na kanwie sprawy, której podłożem było zawarcie umowy najmu lokalu gastronomicznego. Strony umówiły się, że w razie gdyby po zakończeniu umowy najmu Najemca nie zwrócił lokalu, Wynajmujący mógłby zażądać od niego zapłaty kary umownej w wysokości 7 proc. kwoty miesięcznego czynszu za każdy dzień opóźnienia w zwrocie lokalu (co miesięcznie daje 210 proc. czynszu). Przez dłuższy czas Najemca nie płacił czynszu, w związku z czym Wynajmujący postanowił zakończyć z nim dalszą współpracę. Najemca jednak nie oddal lokalu. W tej sytuacji Wynajmujący zażądał zapłaty kary umownej.

Omawiane orzeczenie Sądu Najwyższego jest o tyle istotne, o ile w razie zastrzeżenia kary umownej w wysokości podwójnego miesięcznego czynszu, Najemca może żądać od Wynajmującego odpowiedniego obniżenia kary umownej. Warto się zatem zastanowić czy wynajmujący nie powinni wyrażać zgody na postanowienia umowne przewidujące niższą karę umowną, skoro najemca i tak może wyegzekwować jej późniejsze obniżenie.