Limonką przez miasto

Zaczęliśmy nasze testy od m.in. wszędobylskich już teraz hulajnóg elektrycznych. Pierwsze w Warszawie pojawiły się hulajnogi sieci Lime-S. Na początku firma oferowała dwa modele, obecnie mamy wrażenie, że w większości dostępne są hulajnogi jednego rodzaju – według nas – to ten gorszy model..., ale od początku.

Kiedy kilka razy o mało co nie potknęliśmy się o biało-limonkową hulajnogę stojącą co kilka kroków na ulicach Śródmieścia, postanowiliśmy spróbować. Frajda jest duża, pod warunkiem, że... hulajnoga ruszy. Często niestety spotkaliśmy się z sytuacją, że hulajnoga nie była naładowana, a nie było to zaznaczone w aplikacji. W związku z tym zdarzyło nam się, że trzeba było próbować kilku hulajnóg, zanim któraś ruszyła. I tu jeszcze większy minus – za każdym razem uiszczając opłatę początkową – wtedy 2,5 zł, teraz 3 zł. Na reklamacje zwrotu tej opłaty w takim przypadku firma nie reagowała przychylnie. No ale jak już znalazło się hulajnogę działającą – było naprawdę świetnie. Hulajnogi są dość zrywne, dość szybkie – jak dla nas ponad 20 km/h jadąc po chodniku to już sporo... A to nie był koniec możliwości sprzętu. Aby ruszyć trzeba się chwilę poodpychać nogą, ale to chyba cecha większości tego typu pojazdów. Hulajnogi Lime-S ciężko też radzą sobie ze zjazdami z nawet niewysokich krawężników lub przejazdem przez tory tramwajowe – wtedy mieliśmy wrażenie, że sprzęt pęknie na pół. Na szczęście nic takiego się nie stało. No i wolimy zdecydowanie pierwszą wersją hulajnóg – z hamulcem wyglądającym, jak przycisk „gazu”. W nowszej wersji hulajnogi hamulec jest dla nas po prostu mniej sprawny.

Podsumowując – elektrycznie hulajnogi to dobry sposób poruszania się po mieście – omijamy korki, nie trzeba polegać na komunikacji, jest szybko i sprawnie. I nie ma spalin co, abstrahując nawet od ekologii, po prostu jest przyjemniejsze dla nosa.

Minus – w związku z tym, że mało mamy ścieżek rowerowych – trzeba naprawdę uważać na pieszych. A w godzinach szczytu jest to trudne. Dla nas hulajnogi jednak nie mają pierwszeństwa przed pieszymi – mimo ostatnich doniesień prasowych... A prowadzenie hulajnogi idąc, w takich warunkach nie jest łatwe, są dość ciężkie.

Drugą wadą jest cena. Czasem taki przejazd kosztuje drożej niż przejazd Uberem czy taksówką. Pytanie: „Na czym nam zależy?” Na przyjemności jazdy czy na czasie i pieniądzach? I jak wycenić dziecięcą niemal radość z wiatru we włosach. Jesteśmy jednak na tak. Im więcej możliwości poruszania się po mieście bez własnego samochodu, tym lepiej.

PS. Dziękujemy w imieniu wszystkich „użytkowników” chodników, że firma Lime-S zdecydowała się na pilnowanie tego, gdzie i w jaki sposób odstawiane są hulajnogi. W zeszłym sezonie mieliśmy wrażenie – i nie byliśmy odosobnieni – że hulajnogi Lime-S po prostu stoją tak, by nie dało się przejść – na przykład na środku chodnika. Niektórzy mówili: „Aaa, te hulajnogi, co się walają po chodnikach?”. No cóż. Tak było. Na szczęście to się zmieniło. I to prawdopodobnie dzięki konkurencji Lime-S, która w tym sezonie pojawiła się na naszych chodnikach: Hive, CityBee, Bird. To te firmy komunikowały, że chcą się odróżnić tym, że będą dbały o to, by hulajnogi nie przeszkadzały pieszym. Udało się, prawie...