Nie tylko nostalgicznie

Potem przyszła szkoła średnia, przełom w polityce, zmiany w szkolnictwie. Język rosyjski został zamieniony - w moim przypadku - na niemiecki, którego musiałam uczyć się w liceum. Efekt - rosyjski został praktycznie zapomniany, bo od podstawówki trochę już lat upłynęło, a nielubiany język zachodniego sąsiada został trwale wyparty z pamięci. Dziś - dałabym wiele, by płynnie władać zarówno językiem Goethego, jak i Puszkina czy Akunina (ulubionego autora kryminałów o gruzińskim pochodzeniu). Niemieckim - chociażby dlatego, że od 1 maja runął ostatni mur i rynek pracy m.in. Niemiec i Austrii jest otwarty dla pracowników z krajów Europy Środkowo-Wschodniej (o czym wspominamy na łamach), a rosyjskim - bo rosyjski rynek inwestycyjny przyciąga coraz liczniejsze grono inwestorów. Wśród nich są także firmy z Bliskiego Wschodu (powstał nawet fundusz działający w zgodzie z zasadami szariatu) oraz Chin, które coraz bardziej rozpychają się na środkowoeuropejskim gruncie. Może zatem warto pomyśleć o zapisaniu się na kurs chińskiego? Jak wiadomo, niespełnione ambicje najłatwiej przerzuca się na swoje pociechy. A to oznaczałoby, że mój pierworodny od kołyski jest już skazany na naukę języka mandaryńskiego... Jeszcze o tym pomyś lę, trzymając majowe wydanie magazynu w jednej ręce, a w drugiej - moją pociechę, bo wtedy będę już mamą. Przede mną nowe wyzwanie, nowa funkcja do pełnienia, więc z Państwem spotkam się bliżej początku roku Mistrzostw Euro 2012. Ostatnie dwa zdania dotyczą mojego obecnego dziecka - jak pieszczotliwie nazywamy miesięcznik - które wzbogaciliśmy o nową sekcję: W obiektywie. W pierwszym kadrze na warsztat wzięliśmy warszawski Dworzec Centralny, by odkryć przed Państwem jego tajemnice.