Muzeum Palmiry w plebiscycie Arch Daily

Muzeum – Miejsce Pamięci w Palmirach harmonijnie wkomponowuje się w otoczenie, stanowiąc integralną część Kampinoskiego Parku Narodowego. Przestrzeń ekspozycyjna znajduje się pośród drzew – niemych świadków tragedii sprzed lat. W dachu, też przykrytym zielenią, wycięte zostały cztery okrągłe otwory, obejmujące wnętrze szklane kominy – patia. Rozmieszczone są one pośród poszczególnych eksponatów, a w środku rosną sosny. Patia jednocześnie doświetlają przestrzeń wystawową, wydzielając poszczególne części ekspozycji i organizując kierunek jej zwiedzania.

Prostokątna część ekspozycyjna wydzielona została z trzech stron ścianą pokrytą stalą z 2252 otworami symbolizującymi ślady kul. 2252 to liczba pochowanych na cmentarzu ofiar niemieckiego terroru. W ciągu dnia do wnętrza przez otwory dostaje się naturalne światło, zaś wieczorem oświetlenie wystawy wydostaje się na zewnątrz, tworząc rysunek złożony z drobnych punktów świetlnych. Budynek zaprojektowano w konstrukcji żelbetowo-stalowej. Ściany, wykończone cortenem, zmieniają się z czasem, szara stalowa powierzchnia pokrywa się rdzą. Budynek został oddany do użytku w 2011 roku. Muzeum zaprojektował zespół WXCA: Zbigniew Wroński, Szczepan Wroński, Wojciech Conder.

Obiekt został doceniony przez krajowe i międzynarodowe gremia, które przyznały muzeum m.in. tytuł najlepszego obiektu użyteczności publicznej w Polsce (European Property Awards). Był także nominowany do prestiżowej Europejskiej Nagrody im. Miesa van der Rohe (2013). Głosowanie do tytułu Building of the Year 2020 potrwa do 10 lutego.