Użytkowanie wieczyste (ale nie wieczne)

Użytkowanie wieczyste jest instytucją specyficzną dla polskiego prawa cywilnego, która powstała w okresie funkcjonowania gospodarki socjalistycznej i dotrwała aż do dzisiaj. Ukształtowała się ona w wyniku poszukiwań formy prawnej, która - na zasadach zbliżonych do własności - umożliwiłaby korzystanie z gruntów państwowych, głównie dla celów budownictwa. Z jednej więc strony użytkowanie wieczyste zbliżone jest do własności, ponieważ użytkownik wieczysty, podobnie jak właściciel, może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób oraz może swoim prawem rozporządzać. Z drugiej jednak strony prawa użytkownika wieczystego do gruntu są ograniczone w czasie i mogą podlegać dalszym ograniczeniom w związku z nałożonymi na niego obowiązkami w umowie o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Najważniejszy zaś jest fakt, że właścicielem gruntu nadal pozostaje Skarb Państwa, bądź jednostka samorządu terytorialnego. Wieczyste na 99