Szacuje się, że obecnie co piąty człowiek zalicza się do grona osób neuronienormatywnych, co oznacza, że rozwój neurologiczny 15-20 proc. społeczeństwa odbiega od typowego. Nie jest gorszy ani lepszy, ale jest inny. Neuroróżnorodność obejmuje pełne spektrum sposobów działania i rozwoju naszego układu nerwowego. W ogromnym uproszczeniu można powiedzieć, że osoby neurotypowe łatwo się adaptują, natomiast osoby z grupy neuronietypowych napotykają szereg barier w otaczającym, pozornie przyjaznym środowisku. Część z tych osób jest w stanie funkcjonować pomimo odczuwanego dyskomfortu, ale część rezygnuje z aktywności zawodowej ze względu na niemożność przystosowania się. Neuroatypowość przez lata postrzegano jako chorobę, niejednokrotnie w sposób stygmatyzujący. Dziś nie traktuje się już zaburzeń w kategoriach medycznych, jednak często osoby neuroatypowe dotyka problem wykluczenia zawodowego.
Neuroatypowi, czyli kto?
Do grona neuroatypowyc